ГРУНВАЛЬД - НАША СЛАВА !

[propolis]

Ці патрэбен нам такі Грунвальд?

Ці патрэбны цяперашняй незалежнай і дэмакратычнай Польшчы стары міф пра Грунвальд як сімвал супраціву нямецкай экспансіі?
У гэтым годзе святкуецца 600-годзе бітвы пад Грунвальдам. Польская ліберальная і левая прэса заклікае перагледзець стаўленне да гэтай падзеі.
Шматлікія нацыяналістычныя канцэпцыі будуюцца на створаных у ХІХ стагоддзі (час нараджэння паняцця «нацыя») міфах пра гераічныя бітвы продкаў. У палякаў гэта, відавочна, Грунвальдская бітва, калі ў 1410 годзе аб’яднанае войска Кароны Польскай і Вялікага княства Літоўскага разбіла тэўтонаў.
Міф пра Грунвальд быў адным з галоўным чыннікаў мабілізацыі польскага народа, асабліва ў часы, калі Польшча была пазбаўлена дзяржаўнасці. Святкаванні па ўсяму свету 500-й гадавіны Грунвальда ў 1910 годзе сталі яскравай маніфестацыяй актуальнасці польскага пытання і намераў палякаў вярнуць дзяржаўнасць і незалежнасць. Усім вядома гісторыя з карцінай Яна Матэйкі «Грунвальдская бітва» (1878), якую гітлераўцы доўга, але марна шукалі падчас акупацыі Польшчы. Польскія патрыёты схавалі палатно, разумеючы сімвалічную сілу твора.
Аднак ці патрэбны цяперашняй незалежнай і дэмакратычнай Польшчы стары міф пра Грунвальд як сімвал супраціву нямецкай экспансіі? Польская левая і ліберальная прэса ўсё часцей спрабуюць глядзець на Грунвальд больш комплексна, у кантэксце тагачаснай гісторыі ўсёй Еўропы. Прапануюцца новыя падыходы і трактоўкі той падзеі.
Каб зразумець цяперашнюю неадэкватнасць нацыяналістычных міфаў ХІХ стагоддзя, трэба згадаць іншую бітву. Маю на ўвазе бітву ў Тэўтабургскім лесе, тысячную гадавіну якой Германія святкавала ў мінулым годзе.
Нагадаем, што ў 9 годзе нашай эры плямёны старажытных германцаў атакавалі тры рымскія легіёны. У выніку націск Рыму на поўнач быў спынены. Гэта бітва займае ў гістарычнай памяці немцаў не меншае месца, чым Грунвальд у палякаў. Культ бітвы ў Тэўтабургскім лесе ўзнік у пачатку ХІХ стагоддзя, калі Германія была акупавана Напалеонам. Пра яе шмат згадвалі падчас працэсу аб’яднання Германіі, якому супрацьстаяла Францыя. Нарэшце, са спасылкай на тую бітву Бісмарк праводзіў напрыканцы ХІХ стагоддзя антыкаталіцкую кампанію, так званы «Культуркампф».
І вось прыйшоў тысячагадовы юбілей. Нечакана для сябе немцы канстатавалі, што міф пра тую бітву састарэў і сёння абсалютна не патрэбны. Аказалася, што былыя нацыяналістычныя інтэрпрэтацыі нелагічныя. Відавочна, што перамога над легіёнамі не мела ніякага стратэгічнага значэння для германцаў. Тое, што не змагла зрабіць рымская зброя, зрабілі хрысціянскія місіянеры. Больш таго, дзякуючы прыходу рымлян і ўключэнню рэгіёна ў кола агульнай еўрапейскай культуры, у Германіі з’явіліся першыя навуковыя ўстановы, гарады і г.д.
Ну а калі заглыбіцца ў даследаванне бітвы ў Тэўтабургскім лесе, сітуацыя выглядае яшчэ больш цікавай. Як высвятляюць гісторыкі, пераможцы бітвы ў Тэўтабургскім лесе ў хуткім часе дружна сталі калабарантамі. Адзін з сыноў лідэра германцаў увогуле зрабіў кар’еру рымскага сенатара. Іншыя правадыры германскіх кланаў праз нейкі час папросту пагадзіліся за розныя бонусы несці ахову паўночных кардонаў Рыму.
Гадавіна бітвы ў Тэўтабургскім лесе стала дэманстрацыяй неадэкватнасці старых догмаў, неадпаведнасці іх цяперашняму часу, духу інтэграцыі народаў ЕС. Палітыкі і гісторыкі ФРГ не маглі прайсці побач з круглай датай, аднак надаць ёй нейкае актуальнае гучанне так і не здолелі. Адзіныя, хто актыўна эксплуатаваў тэму бітвы, — правыя нямецкія радыкалы. Для іх тая бітва і зараз актуальная. Толькі змагацца трэба не з рымлянамі, а амерыканскай масавай культурай і эмігрантамі.
Ці не чакае падобны лёс Грунвальд? Цалкам магчыма, з улікам пэўных абставін. Па-першае, тэма кампенсацый выгнаным у 1945 годзе з Польшчы немцам працягвае заставацца актуальнай. Па-другое, у наступным годзе ў Польшчы пройдуць выбары прэзідэнта. Зрабіць піяр на Грунвальдзе вельмі прывабна. Дарэчы, правыя партыі ў 2005 годзе ўжо выкарыстоўвалі элементы міфу пра Грунвальд падчас сваёй кампаніі.
Праўда, нічога новага яны не прыдумалі. Яшчэ ў 1960 годзе ў сацыялістычнай Польшчы мела месца вялікая прапагандысцкая кампанія ў абарону новых усходніх межаў Польшчы з праекцыяй на юбілей Грунвальда.
Між тым, калі разглядаць бітву 1410 года комплексна, яна выглядае далёка не так, як у вядомым рамане Генрыха Сянкевіча «Крыжакі». Перш за ўсё канфлікт Мальбарка, Кракава і Вільні не быў этнічным або цывілізацыйным. Дастаткова згадаць, што ў самой Польшчы, як правіла, жыхарамі гарадоў былі немцы. Нават у Кракаве — сталіцы Польшчы — размаўлялі па-нямецку. Бытавая і правая культура ў гарадах была падобнай.
Па падліках гісторыкаў, на грунвальдскім полі ў войску Ордэна саміх немцаў было не больш за 500 чалавек. Іншыя — паспалітае рушэнне з Памор’я, дзе на той час жылі пераважна палякі. У сваю чаргу, у стане палякаў было шмат немцаў з Малой Польшчы. Найбольш радыкальныя рэвізіяністы Грунвальда ўвогуле задаюць пытанне, ці не трэба рэабілітаваць Конрада Мазавецкага, які запрасіў Тэўтонскі ордэн на польскія землі? На іх думку, альтэрнатывай саюзу з немцамі быў бы рост уплыву на палякаў паганскай культуры балтаў.
Канцэпцыі публіцыстаў, якія заклікаюць перагледзець міф пра Грунвальд, пакуль дастаткова слабыя і патрабуюць больш аргументаў. Яны звычайна прапануюць разглядаць бітву як нейкі перыферыйны еўрапейскі феадальны канфлікт. Аднак стары нацыяналістычны польскі міф пра Грунвальд, відавочна, таксама кепска пасуе еўрапейскай павестцы дня ХХІ стагоддзя.

Па матэрыялах польскай прэсы

[gervasij]

Для того,чтобы поймать "языка" Вам нужно знать его язык?

Нет, но для качественной разведки на территории противника, с допросами на месте взятых "языков", хорошее знание языка противника-обязательна!

Надеюсь,что в час "Х" Вы не бужете воевать так, как пишете. А пишете Вы плохо.

[Media]

Надеюсь,что в час "Х" Вы не бужете воевать так, как пишете. А пишете Вы плохо.

Подготовка разведчика: система спецназа ГРУ.

OCR Палек, 1998 г.

СОДЕРЖАНИЕ



- знать военную терминологию на языке противника, иметь навыки пере-
вода документов, допроса военнопленных;


http://lib.web-malina.com/getbook.php?bid=2049&page=1


Если в час "Х", Вас пошлют в разведку на территорию Литвы, ваши войска могут заблудится в степях Казахстана.

[gervasij]

Давно ждал перевода стрелок. Дождался. Но по вашей кривой дорожке не поеду. Пока не выжмем из жмудов истину.
---------------
Мне уже не важно,спрашивал ли я у вас 1,2,3,4 раза про Полоцк.Важно лишь то,что вы практически ничего не знаете о их участии в "битве за Полоцк" (которой не было). Также мало об этом знаю и я. Но, вот профессор-политехник Гудавичус знает больше нас двоих вместе взятых.
"Наученное ошибками 1534 г.,литовское военное руководство разгадало замысел русских. Литовские силы распределились на три группировки. Основные силы (Вильнюсского воеводства и Волыни,включая подразделения с уже безопасной татарской границы) под началом великого гетмана Георгия Радзивилла соединились с польскими наемниками.Полоцк прикрывали жямайты,случане и сами полочане под командой соответственно Жямайтского старосты Иоанна Радзивилла,слуцкого князя Георгия и полоцкого воеводы Ивана Глебовича. Призывники тракайского воеводства,полесских княжеств и Подляшья составили третью -резервную-группировку,которая должна была собраться в Минске."
История Литвы.стр.554.
-----
Ну,как?

[Media]

Давно ждал перевода стрелок. Дождался. Но по вашей кривой дорожке не поеду. Пока не выжмем из жмудов истину.

Это не стрелки, а наглядная литература, что должен знать, даже в нынешнее время коммуникаций, разведчик.

Мне уже не важно,спрашивал ли я у вас 1,2,3,4 раза про Полоцк.

можете меня хоть сто раз спросить, я не отвечаю на вопросы, на которые не знаю ответа.

[gervasij]

Давно ждал перевода стрелок. Дождался. Но по вашей кривой дорожке не поеду. Пока не выжмем из жмудов истину.

Это не стрелки, а наглядная литература, что должен знать, даже в нынешнее время коммуникаций, разведчик.

Мне уже не важно,спрашивал ли я у вас 1,2,3,4 раза про Полоцк.

можете меня хоть сто раз спросить, я не отвечаю на вопросы, на которые не знаю ответа.

Про стрелки было к летувайтису. Остальное - тоже.

[Media]

Про стрелки было к летувайтису. Остальное - тоже.

Тогда пишите адресат, кому пишите пост, а то не ясно кому отвечать

[gervasij]

Про стрелки было к летувайтису. Остальное - тоже.

Тогда пишите адресат, кому пишите пост, а то не ясно кому отвечать

Меньше ботвинистики. Как Вам отрывок из Гудавичуса?


Поищу пока цитатку о том ,как осуществлялась "разведка" в те далекие времена.

[Media]

Меньше ботвинистики. Как Вам отрывок из Гудавичуса?

Информативный.

[gervasij]

[/quote]Информативный.[/quote]

А то..

"У маі (1534 г.) паспалітае рушэнне сабралася каля Менска. У тым жа месяцы невялікія атрады войска ВКЛ рабілі разведвальныя рэйды на севершчыну. Яны даходзілі да Чарнігава,Ноўгарад-Северскага,Старадуба,Радагошча,Бранска. Ваенныя дзеянні былі скаардынаваны з набегамі крымскіх татар на паўднёвыя землі ВКМ, але яны рабіліся невялікімі сіламі і не былі паспяховымі.
У пачатку жніўня мсціслаўскі дзяржаўца Юрый Зяноўевіч выслаў разведвальны атрад ,які разбіў маскоўскі атрад колькасцю 1100 чалавек.
18 жніўня гетман ВКЛ Ю.Радзівіл прывёў 20-тысячнае войска пад Магілёў..."

Гісторыя Беларусі. Том2. 2008г. стар.423.

[lietuvaitis]

Про стрелки было к летувайтису. Остальное - тоже.

Откровено говоря уже непонимаю чего вы хотите?

Сперва утверждали, что их там небыли, они "слили" в жмудь, потом, что и вовсе не у Полоцка, теперь пытайтесь мне доказать, что они не толка там были, о и защищали Полоцк...

Так что вы сами та хотите доказать, а?

[gervasij]

Вам доказать что-либо просто невозможно. Вы-инопланетянин,со своим мерилом ко всему. Поэтому,даже не старайтесь понять,что говорю я. Кому нужно тот поймет.

[Vadim Deruzhinsky]

Па матэрыялах польскай прэсы:

«Па падліках гісторыкаў, на грунвальдскім полі ў войску Ордэна саміх немцаў было не больш за 500 чалавек. Іншыя — паспалітае рушэнне з Памор’я, дзе на той час жылі пераважна палякі».

Поляки действительно тут много врут о Грюнвальде. В Поморье поляки никогда не жили, там жили русины-ободриты и лютичи-вильцы (там была Лютва), которые ушли от немецко-польской агрессии к нам и создали у нас Литву-ВКЛ. Конечно, поляки пытаются теперь «забыть» тот факт, что равно с немцами участвовали в захвате Полабской Руси, Поморья и Порусья, однако об этом подробно рассказывает Великая Хроника Польская. В этом плане полякам следует задать вопрос: коль все кончилось Грюнвальдом – то в таком случае многовековой коллаборационизм поляков с крестоносцами являлся ОГРОМНОЙ ГЕОПОЛИТИЧЕСКОЙ ОШИБКОЙ.

[gervasij]

Мой знакомый из Летувы разместил на своем сайте этот текст. Прошу не обращать внимание на ошибки.

https://sites.google.com/site/zalgiriom ... rusu-kalba

[Vadim Deruzhinsky]

1. Mnie cikava daviedacca, jak sionnia niemcy aceńvajuć Hrunvaĺd. Bo adna sprava - heta paražennie Hitliera i nacyzmu ŭ vajnie, a tut - inšaja sprava. Siarednija stahoddzi, dzie ŭ niemcaŭ niama takoha komplieksu nacyjanaĺnaj viny. Moža być, niemcy bačać Hrunvaĺd nacyjanaĺnaj katastrofaj.

2. Inšaje pytannie. Čamu my ličym vorahami Teŭtonski Orden? Heta chryscijanski Orden, heta kataliki. Chiba heta vorahi dlia katalikoŭ Poĺščy i Bielarusi? Orden nios toje, što nazyvajuć «hiermanizacyja dlia slavian»? Alie, prabačcie, sama Poĺšča pryniala dziaržaŭnaj movaj latyń. Jak być z hetym faktam? Heta nie bylo vynikam akupacyi, heta byŭ vybar krainy.

3. Sam termin «pachod niemcaŭ na Uschod» zjaŭliajecca ŭ korani niaslušnym. Usie zabyli pra toje, što da vialikaha pierasialiennia narodaŭ goty žyli ŭ Paŭdniovaj Rasii. Ich radzimaj zjaŭlialisia Krym i raka Don. Pra heta pisaŭ i Tur Chiejierdal. U takim niamieckaj pohliadzie na historyju - heta nie ekspansii, a VIARTANNIE NA RADZIMU svaich prodkaŭ gotovy. Jakich adtuĺ vyhnali huny.

Zrešty, nie nastojvaju na taki punktu hliedžannia. Ja toĺki chaču skazać, što ŭ kožnaj boku josć «svaja histaryčnaja praŭda».