Кот писал(а):Значит, тот белорус письма (из ваших линков) писал Олексыю Михайловичу на основе познанний не з праць Багрянородного, а по фінським знанням про "руотсі"?
Ты дурак совсем?
А вьі дурак чуть-чуть? Что вам не нравится?
О значении слова рустикус в приведенном списке вьі не увидели?Кот писал(а):Когда украинцьі едут "в Украину", єто значит едут "в околицу" - и потому сами украинцьі психологически не воспринимают Украину как околицу, и сами же и говорили так, как будто Украина околица? Себе на зло? (чтобьі позлить себя чуток) Железная логика
Сейчас какой век? Есть гос-во с таким названием. Сколько можно тупить! Сейчас это слово давно уже имя собственое. Как можно быть таким идиотом?
А понятие вкраять другой idiot забьіл, или как?Кот писал(а):Ой, только ненадо. Багрянородньій писал Ῥωσία, а на территории совр.России єто слово появилось только с XIV столетья.
Кроме того, расскройте етимон вашего слова; проиллюстрируйте использование слова в летописях на церковном или староруском язьіках (руотси єто).
Причем тут руотси, свидомит? Руотси - это просто происхождение слова русь в славянском языке. От призывавших "русь" финнов.. Далее это быстро забылось, и никто уже не знал, что это такое, даже Нестор не знал уже. Оставалась только народная этимология. Не тупи, и не позорься...
Ааа, єто слово которое никто никогда не знал, а оно бьіло. Да, я помню, в детстве также дети обгрунтовьівали свои позиции.
Ну а о рустикус в том списке чё скажете?Кот писал(а):От єтого "руотси" в Австрийской имерии и произошло слово и понятие "рустикальна(сільська) земля", в архітектурі - "рустик(сільське)", і тютюн сільський (нікоціана рустіка)? ага
Дибил.
Приятно познакомиться. Меня А-стар тут зовут.
Єто все ваши аргументьі?Кот писал(а):Ну вьі грили, что Украиньі нет, ибо никогда в древних староруских текстах такого слова небьіло, а бьіло только "окраина". Так вот, "русь" - єто не старорусское слово, а от того к нашим териториям отношения имиеть не должно (или отношение должно ипеть только те слова, что дошли в письм.текстах?), ибо если в язьіке нет определенного понятия, то и нет слова, которое обозначает то понятие. Понятия которьіе названо чужими словами - чужие, а значит єто не имеет отношения к своим людям и к своим понятиям. (єто если следовать вашей логике)
Ты опять сам понял, что сказал? Просто какой-то словесный невежественный понос.
Тьі от чего так много тупишь? Твою позицию о оукраинах следует понимать только так, что все существующие понятия (а от того и слова, которьіе тем понятиям присвоеньі) должньі существовать в древних летописях. Если их нет - то понятий тоже нет. Так доходчивей?Кот писал(а):В Латинском язьіке "русь" - єто село
b]ссылку на страницу в латинском словаре[/b]
Cтранно... вы любое "ласточка сельская" или "табак сельский" откройте - и сами увидите.
http://latinlexicon.org/search_latin.phpRUS, rūris
іменником (п., 3 -го відмінювання)
країни, землі, поля, садиба, ферма, нерухомість
СкороченняRUS rūris (abl. rūre, але нахо УрГУ Рурі, немає покоління, DAT, або ABL PLUR ....), п країни, землі, поля, садиба, ферма, нерухомість (Opp. Урбс): laudato ingentia Рура, Exiguum colito, В.: Paterna Рура bobus exercet суіс, H.: obsita pomis Рура, О.: amoenum та ін suburbanum, країни місця: rure Frui, О.: Rus IBO, в країні, T.: пе rure redierit, від ферми, T.: Ruri Agere Vitam, в країні, T.: диплом Рурі vixerit: Mori rure, Л.: rure Патерно, Х.: Rure Суо, О.
http://latinlexicon.org/search_latin.phprūsticus, rūsticī - земляк, сільський, селянський
rusticus : rustic, rural / peasant. (селянин)
http://www.math.ubc.ca/~cass/frivs/latin/latin-dict-full.html#Rhttp://athirdway.com/glossa/?s=rusrūs, rūris (used in the plur. only in nom. and acc.), n. [etym. dub.; cf. Zend. ravanh, broad, free; ravan, a plain; Germ. Raum, space],
I. the country (opp. to the city), lands, fields; a country-seat, farm, estate, etc. (cf.: fundus, praedia): pascua reddere rura, Lucr. 5, 1248; cf.: laudato ingentia rura, Exiguum colito, Verg. G. 2, 412: aspera dumis Rura, id. A. 4, 527: paterna rura bobus exercet suis, Hor. Epod. 2, 3: obsita pomis Rura, Ov. M. 13, 720: coli rura ab ergastulis pessimum est, Plin. 18, 6, 7, § 36: habet animi causā rus amoenum et suburbanum,a country-seat Cic. Rosc. Am. 46, 133; cf.: rus urbanum, Just. 31, 2, 3: urbe relictā rura peragrantes saepe soli sumus, Cic. Off. 3, 1, 1: rure frui, Ov. P. 1, 8, 40.— Acc. : rus, in answer to the question whither? quom rus homines eunt,to their country - seats Plaut. Capt. 1, 1, 10: rus ibo, Ter. Eun. 1, 2, 107; 2, 1, 10: rure redire,from the farm Plaut. Merc. 3, 3, 25; 4, 3, 6; 5, 18; 21; Ter. Eun. 3, 5, 63; 5, 4, 45 et saep.; so, rure venire, Plaut. Truc. 3, 2, 26: rure huc advenit, Ter. Hec. 1, 2, 115: adveniens mater rure, Plaut. Merc. 4, 5, 25; for which, less freq.: ruri redire, venire, etc., id. Truc. 3, 2, 1; 25; id. Most. 5, 1, 28: plus plaustrorum in aedibus Videas, quam ruri,in the country id. Aul. 3, 5, 32: si illi sunt virgae ruri, at mihi tergum domi'st, id. Bacch. 2, 3, 131; so, ruri (cf. Zumpt, Gram. § 400), id. Capt. 1, 1, 16; id. Cas. 1, 1, 38; 41; 2, 6, 68; 4, 2, 2; id. Cist. 2, 1, 14; id. Most. 1, 1, 4; 7; 18 et saep.; Ter. Ad. 1, 1, 20; 1, 2, 15; 3, 3, 47 al.; Cic. Off. 3, 31, 112; Brut. ap. Cic. Clu. 51, 141; less freq.: rure esse, etc., Plaut. Trin. 1, 2, 29; id. Cas. 1, 1, 17; 22; Titin. ap. Charis. p. 115 P.: mori rure, Liv. 38, 53; Hor. Ep. 1, 7, 1; 14, 10; Ov. A. A. 2, 229.—With an adj.: rure paterno, Hor. Ep. 1, 18, 60: rure suo, Ov. F. 6, 671; cf.: ex meo propinquo rure hoc capio commodi, Ter. Eun. 5, 5, 1.
http://athirdway.com/glossa/?s=rusticusrustĭcus, a, um, adj. [rus],
I. of or belonging to the country, rural, rustic, country- (very freq. and class.; syn. agrestis; opp. urbanus).
I. Lit. : vita, Varr. R. R. 3, 1, 1; cf.: vita haec rustica, quam tu agrestem vocas, Cic. Rosc. Am. 27, 75: duae vitae hominum, rustica et urbana, id. ib. 17, 48: Romani (opp. urbani), Varr. R. R. 2, praef. § 1; cf. plebes (opp. urbana), Col. praef. § 17; praedia, Cic. Rosc. Am. 15, 42: hortus, Plin. Ep. 2, 17, 15: instrumentum, Phaedr. 4, 4, 24: opus, Ter. Heaut. 1, 1, 90: res, Cic. de Or. 1, 16, 69; 1, 58, 249; Col. praef. § 19 sq.: homo (with agricola), Cic. Rosc. Am. 49, 143; id. N. D. 3, 5, 11: colona, Ov. F. 2, 645; cf. Phidyle, Hor. C. 3, 23, 2: mus (opp. urbanus), id. S. 2, 6, 80; 115: gallinae,heathcocks Varr. R. R. 3, 9, 16; Col. 8, 2, 1 sq. (cf. infra, B. 2. b.): numina, Ov. M. 1, 192: fistula, id. ib. 8, 191: sedulitas, id. F. 6, 534: regna, id. H. 4, 132: opprobria versibus alternis, Hor. Ep. 2, 1, 146: carcer, Juv. 14, 24.—
B. Substt.
1. ru-stĭcus, i, m., a countryman, rustic, peasant; in plur.: rustici, country people, rustics : urbani fiunt rustici, etc., Plaut. Mere. 4, 3, 15 sq.: omnes urbani, rustici, Cic. Fin. 2, 23, 77; cf. id. Or. 24, 81; semper occant prius quam sarriunt rustici, Plaut. Capt. 3, 5, 5; id. Most. 5, 1, 28; Col. 2, 4, 8; 9, 10 et saep.—In sing., Ov. M. 2, 699; Hor. Epod. 2, 68; id. Ep. 1, 7, 83; 2, 2, 39; Vulg. Sap. 17, 16.—
2. rustĭca, ae, f.
a. A country girl, Ov. M. 5, 583.—
b. (Sc. gallina.) A heath-cock, Mart. 13, 76 (cf. supra, A., and rusticulus, II. B.).—
II. Transf., countrylike, rustic, simple, in a good or (more freq.) in a bad sense, i. e. plain, simple, provincial, rough, coarse, gross, awkward, clownish, etc. (in this sense not freq. till after the Aug. period; previously, as in Cic., agrestis was more used): rustica vox et agrestis quosdam delectat, etc. ... neque solum rusticam asperitatem, sed etiam peregrinam insolentiam fugere discamus, Cic. de Or. 3, 11, 42; 12, 44: pro bardā et pro rusticā haberi, Plaut. Pers. 2, 1, 2: rusticus inlitteratusque litigator, Quint. 2, 21, 16: manus (with indoctae), id. 1, 11, 16; cf. with indoctus, id. 12, 10, 53; with barbarus, id. 2, 20, 6; (opp. disertus) 7, 1, 43: id vitium sermonis non barbarum esse, sed rusticum, Gell. 13, 6, 2: Germana illuvies, rusticus, hircus, hara suis, etc.,a loutclown Plaut. Most. 1, 1, 39 Lorenz ad loc.: rusticus es, Corydon, Verg. E. 2, 56: quid coeptum, rustice, rumpis iter? Ov. Am. 3, 6, 88: addidit obscenis convicia rustica dictis, id. M. 14, 522: sive procax aliqua est; capior, quia rustica non est,very prudish id. Am. 2, 4, 13; cf. id. A. A. 1, 607: nec tamen est, quamvis agros amet illa feraces, Rustica, id. Am. 3, 10, 18.—In a good sense: mores, Cic. Rosc. Am. 27, 75: veritas, Mart. 10, 72, 11. — Comp. : simus hoc titulo rusticiore contenti, Sen. Ep. 88, 33.—Hence, adv.: ru-stĭcē (acc. to II.), in a countrified manner, clownishly, boorishly, awkwardly : loquinon aspere, non vaste, non rustice, Cic. de Or. 3, 12, 45: urgere, id. Off. 3, 9, 39: facere aliquid, id. Att. 12, 36, 2: cum eo vitio loquentes rustice loqui dictitabant, Gell. 13, 6, 2.— Comp. : rusticius toga defluit, Hor. S. 1, 3, 31.— Sup. does not occur.